Badhokjes in Deauville

Van alle prachtige badplaatsten die we de afgelopen twee weken hebben gezien maakte Deauville de meeste indruk op mij. Niet vanwege de elegante uitstraling, het brede zandstrand, de mooie hotels en villa's, maar vooral vanwege de badhokjes! De architectuur, de prachtige tegelplateaus, het kleurgebruik, de lichtval....Als ik de foto's zie geniet ik nog steeds. Ik had alleen daar al gerust één dag kunnen doorbrengen met alleen maar 'kijken'. Het heeft ook een heel apart sfeertje! Je gaat echt terug naar de twintiger jaren. De badhokjes werden in 1923 gebouwd door de Franse architect Charles Adda. Rondom het 'baden' waren destijds strikte regels voor zowel mannen als vrouwen. Zo moest men een speciaal 'badkostuum' dragen in het water en op de plankier bij de badhokjes een peignoir. De foto's van Jaques Henri Lartigue die toen wij er waren op de plankier op grote posters werden tentoongesteld brachten goed in beeld hoe het leven van 'beau monde' destijds was in Deauville.
 

Of all the beautiful seaside town I have seen in Normandie, I found Deauville the most impressive. Not because of its elegance, the long sandy beaches or beautiful hotels and villa's but mostly because of the beach huts! The architecture, the mosaic tiles, the use of colour, the light...... When I see the pictures I made, I can still enjoy all the things I saw. I could easily have spent a day there, just looking... It has a very special feeling! You take a dip to the roaring twenties. The beach huts where built in 1923 by the french architect Charles Adda. In the twenties there where strict rules abouthing 'bathing' for men and women. A special bathing costume had to be worn in sea and a peignor on the boardwalks. The pictures of Jaques Henri Lartigue, which where shown on big posters on the boardwalk, give a good impression how life of the rich and famous was in Deauville.